Kutsal bir simge sanılıyordu! Gerçek ortaya çıktı

Bakır Çağı hayvan gravürleriyle ilgili yapılan araştırma sonucunda çocukların baykuş çizme maharetlerinin pek olmadığı anlaşıldı. Daha evvel, bulunan eski baykuş tasvirleri ritüel eserler olarak yorumlanmıştı, fakat gravürlerin “çizgi sinema benzeri” tabiatı, bunların aslında çocuklar tarafından ve çocuklar için yapılmış oyuncaklar olabileceğini öneriyor.

İber Yarımadası’ndaki Bakır Çağı mezarlarında baykuşları andıran birkaç bin oyulmuş arduvaz levha bulundu. Arkeologlar bir asırdan fazla bir müddettir bu oymaların fonksiyonunu tartışırken, birden fazla akademisyen bunların tanrıçaları temsil ettiği ve cenaze merasimlerinde kullanıldığı fikrini destekledi.

Ancak, yeni bir çalışmanın muharrirleri, baykuş plakalarının bu kadar törensel bir değere sahip olamayacak kadar kolay göründüğüne işaret ederek bu teoriye karşı çıkıyor.

Örneğin, birçok antik cenaze nesnesinin keşif alanından bazen yüzlerce kilometre uzaktaki uzak bölgelerden gelen altın, fildişi yahut kaya kristali üzere pahalı materyallerden yahut ender kayalardan yapıldığını belirtiyorlar. Buna karşılık arduvaz, İber yerleşim yerlerinde ve etrafında basitçe bol ölçüde bulunuyordu ve bu nedenle pahalı bir gereç olarak kabul edilmiyordu.

Ayrıca arduvaz üzerine oymacılığın en tecrübesiz zanaatkarlar tarafından bile kolay kolay yapılabileceğini söylüyorlar. Eğitimsiz iştirakçilerin yalnızca birkaç saat içinde plakları kopyalamayı başardıkları evvelki deneylere işaret ederek, “plak üretimi ve tasarımı kolaydı ve yüksek marifet yahut ağır emek gerektirmiyordu” diyorlar. Bu nedenle, objelerin ilkel tabiatı, araştırmacıları bunların usta zanaatkarlar tarafından değil, çocuklar tarafından üretildiğinden şüphelenmeye yöneltti. Arduvazın bol ölçüde bulunması ve kazınmasının çok kolay olması, onu gençlerin üzerine çizim çalışması yapması için harika bir gereç haline getiriyor. “Oyulmuş levhaların kimilerinde çizgi sinema karakteri üzere bir baykuş görüyoruz. Güya bir çocuk tarafından tasarlanmış gibi” diyorlar. .